Aktorzy duńscy

Jens Albinus

Duński aktor, reżyser i scenarzysta, urodzony 3 stycznia 1965 w Bogense, znany z udziału w uhonorowanym nagrodą Emmy serialu Orzeł (Ørnen: En krimi-odyssé, 2004-06).

Zagrał w:

Lili Bech

Duńska aktorka występująca w filmach niemych, urodzona 29 grudnia 1885 w Kopenhadze, zmarła 20 stycznia 1939 w Aarhus. Na przestrzeni lat 1911–1917 wystąpiła w około 40 produkcjach. Była żoną reżysera filmowego Victora Sjöströma.

Zagrała w:

Inez Bjørg David

Duńska aktorka, urodzona 6 lutego 1982 w Aarhus. Uczęszczała do szkoły teatralnej w Kopenhadze i na prywatne lekcje aktorstwa. W czerwcu 2006 roku, zagrała w niemieckiej telenoweli Burza uczuć, jako Miriam Saalfeld, z dom. Heideberg, Grała tam do grudnia 2007 roku do końca listopada. W 2008 roku powraca gościnnie. W 2008 Inez znalazła się w piątce "najseksowniejszych kobiet na świecie". Inez ma dwie siostry, aktorkę Marike Elene David, urodzoną w 1978 roku, i piosenkarkę Annę David, oraz brata. Od 2004 do 2008 był w związku z aktorem Dominikiem Saleh-Zaki. Obecnie mieszka z aktorem Mirko Lang w Berlinie, mają dwoje dzieci.

Zagrała w:

Poul Bundgaard

Poul Arne Bundgaard, duński aktor i śpiewak, urodzony 27 października 1922 w Hellerup, zmarł 3 czerwca 1998 w Gentofte. Powszechnie pamiętany przede wszystkim za rolę Kjelda w 14 komediach filmowych z serii Gang Olsena, kręconych w latach 1968–1998, gdzie stworzył charakterystyczną postać bojaźliwego przestępcy-nieudacznika, z nadwagą i w grubych okularach, zdominowanego przez apodyktyczną żonę Yvonne i szefa gangu Egona Olsena, nie rozstającego się ze swoją torbą lekarską.

Zagrał w:

Jesper Christensen

Duński aktor, urodzony 16 maja 1948 w Kopenhadze. Najbardziej znany z roli Pana White'a w 21, 22 oraz 24 filmie z serii o Jamesie Bondzie: Casino Royale, Quantum of Solace oraz Spectre.

Zagrał w:

Nikolaj Coster-Waldau

Nikolaj urodził się 27 lipca 1970 roku w Rudkøbing, w Danii. Aktorstwa nauczył się w Statens Teaterskole w Kopenhadze. Studiował tam od 1989 do 1993 roku. Zadebiutował na deskach Betty Nansen Theater, wcielając się w rolę Laertes’a w „Hamlecie”. Jednak dopiero dzięki roli w filmie „Nightwatch”, w 1994 roku, zyskał popularność w Danii. Jak wielu europejskich aktorów, Nikolaj postanowił spróbować swoich sił w Stanach Zjednoczonych. Okazało się to dobrą decyzją. Jego amerykańska kariera zaczęła się w 2001 roku od roli w Oscarowej produkcji Ridley’a Scott’a „Helikopter w ogniu”. Później zagrał w „Enigmie” Michael’a Apted'a u boku Kate Winslet. W 2004 roku Nikolaj zaczął współpracę z Richardem Loncrain’em przy filmie „Wimbledon” wcielając się w rolę tenisisty. Rok później Nikolaj po raz kolejny zagrał w filmie Ridley’a Scotta. W „Królestwie Niebieskim” wystąpił obok takich aktorów, jak: Orlando Bloom, Liam Neeson czy Eva Green. Locraine i Costar-Waldau ponownie spotkali się w 2006 roku przy pracy nad filmem „Firewall”, gdzie zagrał obok znanego Harrisona Forda. Po tych wielu filmowych sukcesach Nikolaj zajął się grą w serialach telewizyjnych. Wystąpił w serialu „Detektyw Amsterdam” i „Virtuality”. W 2011 roku zagrał w hicie HBO „Gra o tron” jako Sir Jamie Lannister.

Zagrał w:

Trine Dyrholm

Duńska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, urodzona 15 kwietnia 1972 w Odense. W wieku 14 lat zaczęła występować w zespole muzycznym Trine & The Moonlighters. W 1991 podjęła studia aktorskie w narodowej szkole teatralnej Statens Teaterskole, które ukończyła w 1995. Jako aktorka teatralna debiutowała w Grønnegårds Teatret w adaptacji Snu nocy letniej. W 1990 zagrała po raz pierwszy w filmie – wystąpiła w romansie młodzieżowym Springflod. Regularnie zaczęła grać głównie w krajowych w produkcjach filmowych i telewizyjnych. Rozpoznawalność i popularność międzynarodową przyniosły jej m.in. role w takich filmach jak W lepszym świecie i Wesele w Sorrento, a także Kochanek królowej, gdzie wcieliła się w królową Julianę Marię. Wielokrotnie nagradzana duńskimi nagrodami filmowymi. Otrzymała m.in. nagrodę Bodil dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej w 1991 (Springflod), 2006 (Fluerne på væggen), 2007 (En soap) i 2011 (W lepszym świecie). Za En soap i W lepszym świecie dostała również nagrodę Roberta, nagrodę tę przyznano jej również w 2013 za Wesele w Sorrento.

Zagrała w:

Peter Gantzler

Duński aktor, urodzony 28 września 1958 w Danii. Najprawdopodobniej najbardziej znany jest z filmów Włoski dla początkujących i Fakir. Oryginalnie zaczął studiować język duński na Uniwersytecie w Kopenhadze, ale zmienił uczelnię na Duńską Narodową Szkołę Teatralną, w której otrzymał dyplom w 1990. Występował w wielu teatrach w Kopenhadze, ale jest znany z telewizji i kina.

Zagrał w:

Holger Juul Hansen

Duński aktor, urodzony 14 sierpnia 1924, zmarł 19 marca 2013. Zaczynał w wielu duńskich filmach i programach telewizyjnych. Jest najbardziej znany z roli bankiera Hans Christian Varnæs, szefa jednej z dwóch rywalizujących rodzin w Matadorze i roli doktora Moesgaarda w Królestwie.

Zagrał w:

Ove Verner Hansen

Duński aktor znany głównie z roli osiłka Bøffena w serii Gang Olsena, urodzony 20 lipca 1932 w Helsingør. Hansen występował w roli Bøffena zarówno w oryginalnej, duńskiej serii, jak też w jej norweskim remake'u.

Zagrał w:

Jes Holtsø

Duński aktor znany głównie z roli Børge Jensena - syna Kjelda w serii Gang Olsena, urodzony 30 grudnia 1956, Kopenhaga. Do obsady serii trafił ze względu na noszone okulary z grubymi szkłami, co czyniło odgrywaną postać bardzo charakterystyczną. Jako dorosły aktor zagrał tylko jedną rolę - Børge Jensena w Gang Olsena: Ostatnia misja. W 2009 wystąpił w duńskiej wersji "Got Talent", awansował do półfinału.

Zagrał w:

Nikolaj Lie Kaas

Wybitny duński aktor, urodzony 22 maja 1973, którego kariera wzrosła w latach ’90 i dzisiaj nadal aktywnie pracuje. Był gościem Zulu Comedy Galla w duńskiej telewizji trzy razy. Jest synem aktora Prebena Kaas i aktorki i pisarki Anne Marii Lie. Ma dwie córki Gerdę i Esther. W 2002 i 2012 otrzymał nagrodę Robert dla najlepszego aktora w roli pierwszoplanowej, dodatkowo w 2012 otrzymał Nagrodę Lauritzen.

Zagrał w:

Sidse Babett Knudsen

Duńska aktorka, urodzona 22 listopada 1968 w Kopenhadze. Dwukrotna laureatka Roberta dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej, międzynarodowej publiczności znana przede wszystkim z roli fikcyjnej premier Danii Birgitte Nyborg w serialu politycznym Rząd (2010-2013). W latach 1987-1990 uczyła się aktorstwa w Théâtre de l'Ombre w Paryżu. Po powrocie do Danii związała się z eksperymentalną grupą teatralną OVINE 302, a równocześnie występowała na duńskiej scenie narodowej - w Det Kongelige Teater w Kopenhadze. W 1997 zagrała swoją pierwszą dużą rolę filmową, w improwizowanej komedii Let's Get Lost w reżyserii Jonasa Elmera. W 1999 wystąpiła w roli głównej w komedii romantycznej Den Eneste Ene, nagrodzonej Robertem dla najlepszego duńskiego filmu. W 2006 zagrała w filmie Tuż po weselu, nominowanym do Oscara dla filmu nieanglojęzycznego. W 2010 została obsadzona w głównej roli w serialu Rząd (Borgen), ukazującym od kuchni świat duńskiej polityki. Produkcja ta stała się międzynarodowym sukcesem, pokazywanym w ponad 70 państwach świata.

Zagrała w:

  • Westworld, 2016
  • Inferno, 2016
  • L'hermine, 2015
  • 1864, 2014
  • Szybkim krokiem, 2014
  • Duke of Burgundy. Reguły pożądania, 2014
  • Prawie idealny, 2012
  • Terapia, 2010
  • Rząd, (2010 - )
  • Nad ulicą pod wodą, 2009
  • Blå mænd, 2008
  • Za przyzwoleniem, 2007
  • Tuż po weselu, 2006
  • Villa paranoia, 2004
  • Fakir z Bilbao, 2004
  • Proof, (2004 – 2005)
  • Dogville: The Pilot, 2003
  • Se til venstre, der er en Svensker, 2003
  • Monas verden, 2001
  • Fukssvansen, 2001
  • Max, 2000
  • Mirakel, 2000
  • Mifune, 1999
  • Tylko ona, 1999
  • Motello, 1998
  • Let's Get Lost, 1997
  • Strisser på Samsø, 1997
  • En Stille død, 1997
  • Thérapie russe, 1997
  • Fanny Farveløs, 1997
  • Charlot og Charlotte, 1996
  • Lars Knutzon

    Lars Knutzon, duński aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, a także reżyser, urodzony 1 października 1941 w Kopenhadze. Urodził się jako syn aktora i reżysera Pera Knutzona oraz artystki kabaretowej Lulu Ziegler. Studiował aktorstwo w szkole teatralnej przy Odense Teater, kończąc naukę w 1967 i dołączając do zespołu aktorskiego tej placówki. Występował m.in. w adaptacjach Snu nocy letniej, Hamleta, Jak wam się podoba, Woyzecka i Czekając na Godota. W połowie lat 60. zadebiutował w rolach telewizyjnych i filmowych, grając od tego czasu w kilkudziesięciu różnych duńskich produkcjach. M.in. w latach 2010–2013 wcielał się w postać polityka Benta Sejrø w serialu Rząd. Zajął się również reżyserią teatralna, a okazjonalnie także filmową (m.in. serialu Jul i den gamle trædemølle oraz filmu telewizyjnego adaptującego sztukę Arszenik i stare koronki).

    Zagrał w:

    Thure Frank Lindhardt

    Thure Frank Lindhardt urodził się 24 grudnia 1974 roku w stolicy Danii, Kopenhadze jako jeden z trzech synów księdza Mogensa Lindharta i wnuk słynnego profesora duńskiego P.G. Lindharta. O karierze aktora zaczął już marzyć w wieku zaledwie 5 lat. Kiedy skończył 12 lat zaczął pojawiać się w małych rolach niskobudżetowych produkcji. W 1998 roku skończył Odense Theatre School i zadebiutował w ważnej sztuce "Shopping and Fucking at Caféteatret". Rok później dostał nagrodę Reumert w kategorii najlepszy nowy talent. Później otrzymał role w produkcjach telewizyjnych - "Edderkoppen" (2000) gdzie zagrał Billy'ego i w familijnej sadze Larsa von Triera - "Morten Korch - Ved stillebækken". Znaczącą rolą było zagranie postaci Briana w filmie "A Place Nearby" w reżyserii Kaspara Rostrupa. Film oficjalnie pojawił się na 50. Filmowym Festiwalu w Berlinie. Thure pojawił się potem w filmie Shaky Gonzáleza "One Hell of a Christmas", gdzie zagrał młodego kryminalistę, a później zaproponowano mu pracę na planie nowoczesnego obrazu "Slim Slam Slum". Jednak to dopiero rola Hansa w niemieckim filmie "Love in Thoughts" okazała się przełomową i zwróciła uwagę szerokiej publiki. Międzynarodową karierę ułatwia mu znajomość języków - płynnie posługuje się duńskim, szwedzkim, niemieckim, norweskim i angielskim. Różnorodność i złożoność ról jakich się podejmuje sprawiła, że w swoim ojczystym kraju uważany jest za "aktora o tysiącu twarzy". Obecnie jest uznany przez krytykę za jednego z najbardziej obiecujących aktorów młodego pokolenia.

    Zagrał w:

    Søren Malling

    Duński aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, urodzony 3 lutego 1964 w Kjellerup. Mąż aktorki Petrine Agger. Studiował aktorstwo w szkole teatralnej przy Odense Teater, kończąc naukę w 1992 i dołączając do zespołu aktorskiego tej placówki. W 1994 opuścił Odense, przenosząc się do Kopenhagi, gdzie zaczął grywać w stołecznych teatrach (Husets Teater, Café Teatret Teater Grob). W produkcjach filmowych debiutował w drugiej połowie lat 90. Popularność przyniosła mu przede wszystkim rola inspektora Jana Meyera w serialu kryminalnym The Killing. Zagrał również m.in. w Kochanku królowej, a w latach 2010–2012 wcielał się w jedną z głównych postaci serialu telewizyjnego Rząd – dziennikarza Torbena Friisa. W 2013 otrzymał nagrodę Roberta dla najlepszego aktora za rolę w filmie Porwanie.

    Zagrał w:

    Lars Mikkelsen

    Duński aktor filmowy i telewizyjny, urodzony 6 maja 1964 w Gladsaxe. Po odbyciu służby wojskowej podjął studia z zakresu biologii na Uniwersytecie Kopenhaskim. Porzucił je, po czym zajął się występami ulicznymi w różnych europejskich miastach, prezentując ze swoim zespołem m.in. pokazy żonglerki. W 1991 podjął studia aktorskie w narodowej szkole teatralnej Statens Teaterskole, które ukończył w 1995. Debiutował jako aktor filmowy w połowie lat 90. rolami w produkcjach telewizyjnych i krótkometrażowych. W 2004 znalazł się w stałej obsadzie serialu Lepsze czasy, wcielając się w postać polityka Jensa Otto Kraga. Popularność przyniosła mu jedna z głównych ról w pierwszym sezonie The Killing, gdzie zagrał obok Sofie Gråbøl i Sørena Mallinga. Wystąpił później w Zabójcach, trzecim sezonie Rządu, Sherlocku i The Team. W trzecim sezonie House of Cards powierzono mu postać rosyjskiego prezydenta. W filmach obsadzany głównie w krajowych produkcjach. Lars Mikkelsen jest żonaty z aktorką Anette Støvelbæk, z którą ma dwoje dzieci. Jest starszym bratem Madsa Mikkelsena.

    Zagrał w:

    Mads Mikkelsen

    Duński aktor filmowy, urodzony 22 listopada 1965 roku w Østerbro, na obszarze Kopenhagi, znany jako czarny charakter Le Chiffre w dwudziestym pierwszym filmie z cyklu o przygodach Jamesa Bonda Casino Royale w reżyserii Martina Campbella oraz w nowym głośnym serialu NBC "Hannibal", w którym gra tytułową rolę. Urodził się jako młodszy syn aktora Henninga Mikkelsena (ur. 1938). Ma starszego brata Larsa (ur. 6 maja 1964), który został także aktorem. W 1996 roku ukończył Århus Theatre School. Zanim rozpoczął karierę aktorską, był przez osiem lat zawodowym tancerzem. Po występie w dwóch filmach krótkometrażowych – Café Hector (1996) i Blomsterfangen (1996), zadebiutował na dużym ekranie rolą Tonny'ego dealera narkotykowego-skina w dramacie kryminalnym Dealer (Pusher, 1996), który miał swoją kontynuację Dealer II – Krew na rękach (Pusher II, 2004) i przyniósł mu na festiwalu filmowym w Kopenhadze dwie duńskie nagrody – Bodil i Robert. Po serii małych ról i epizodów, zyskał uznanie w takich filmach jak czarna komedia Błyskające światła (Blinkende lygter, 2000) i melodramat Krótki długi (En Kort en lang, 2001). Za postać Nielsa w dramacie Księga Diny (I Am Dina, 2002) u boku Gérarda Depardieu i Christophera Ecclestona zdobył pozytywne recenzje, zarówno w swojej ojczyźnie jak i na arenie międzynarodowej. W Król Artur (King Arthur, 2004) z udziałem Clive'a Owena, Keiry Knightley, Tila Schweigera, Ioana Gruffudda i Hugh Dancy pojawił się jako rycerz króla Artura – Tristan. Wziął udział w reklamie kolekcji ubrań H & M. W czarnej komedii Jabłka Adama (Adams æbler, 2005) zagrał ekscentrycznego pastora Ivana. Światową sławę zawdzięcza kreacji Le Chiffre, hazardzisty działającego na zlecenie terrorystów w filmie Casino Royale (2006). Od 1987 roku spotykał się z choreograf Hanne Jacobsen (ur. 13 stycznia 1961), którą poślubił w dniu 2 grudnia 2000. Mają dwoje dzieci: córkę Violę i syna Carla.

    Zagrał w:

    Peter Mygind

    Duński aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, urodzony 28 sierpnia 1963 we Frederiksbergu. Jest synem Sørena Myginda i aktorki Jytte Abildstrøm. Kształcił się w Szwajcarii, następnie w krajowych szkołach teatralnych. Zaczął występować na scenach krajowych teatrów, m.in. w Det Danske Teater i Rialto Teatret. Był prezenterem telewizyjnym teleturnieju Boom Boom. W produkcjach telewizyjnych debiutował na początku lat 90. Grał m.in. w Królestwie Larsa von Triera, a także w serialach Anna Pihl i Rząd.

    Zagrał w:

    Asta Nielsen

    Asta Nielsen jest jedną z pierwszych aktorek, które swą grę całkowicie przystosowały do wymogów filmu niemego. Zrezygnowała zarówno z egzaltowanych póz, jak i dramatycznych min, do czego szczególną skłonność mają aktorzy sceniczni, pozbawieni możliwości mówienia. Przebłysk uśmiechu, znaczące spojrzenie czy lekki ruch ręką wystarczą, by wyrazić intensywne uczucie. Zwłaszcza w zbliżeniach króluje jej przytłumiona i uduchowiona mimika oraz gestykulacja. Pomimo że nie jest pięknością, aktorka swymi ocienionymi oczami, bladą twarzą i chłopięcą budową ciała silnie promieniuje erotyzmem. Urodzona w Kopenhadze ma już za sobą nieco doświadczeń scenicznych, gdy Urban Gad kręci z nią w 1910 pierwszy film. Przybywając w 1911 do Niemiec, pokazuje się na ekranie nie tylko w roli wampa, ale także jako prosta robotnica czy ofiarna matka. Jej wielostronności dowodzą komedie, melodramaty o treściach społecznych i filmy kryminalne. Po krótkim wyjeździe do Danii (1916 - 1918) powraca do Niemiec. W latach dwudziestych występuje w roli upodlonej i doświadczonej bólem kobiety, np. w "Zatraconej ulicy" i "Tragedii dziewczyny ulicznej". Jej chłopięca powierzchowność predestynuje ją też do ról w spodniach, jak np. w "Hamlecie". Różnorodność repertuaru dowodzi, że Asta Nielsen nie wyspecjalizowała się w jednym typie ról, jak wiele gwiazd filmowych. Po tym, jak zagrała w około 70 filmach - ostatnim był film dźwiękowy "Niemożliwa miłość – Vera Holgh i jej córki" - wycofała się z filmu.

    Zagrała w:

    Brigitte Nielsen

    Brigitte Nielsen, a właściwie Gitte Nielsen, przyszła na świat 15 lipca 1963 roku w duńskim mieście Rødovre. W wieku 16 lat wyjechała do Paryża, gdzie rozpoczęła pracę jako modelka. Na wielkim ekranie zadebiutowała tytułową rolę w przeboju "Czerwona Sonja" u boku Arnolda Schwarzeneggera i Sandahl Bergman. Kolejną rolę otrzymała w dramacie sportowym "Rocky 4", gdzie zagrała Rosjankę Ludmille Vobet Drago. Na planie tego filmu nawiązała romans z Sylvestrem Stallonem. 15 grudnia 1985 roku wzięli ślub. Związek przetrwał jednak zaledwie 2 lata. Krytycy nie byli łaskawi dla Briggite. W 1986 roku została uznana za najgorszą debiutantkę. W późniejszych latach zagrała w popularnej komedii "Gliniarz z Beverly Hills II", "Kobra" i "Domino" (za dwa ostatnie była nominowana do Złotej Maliny). W latach 90 występowała już głównie w filmach klasy B. Wychodziła za mąż aż 5 razy, ma trójkę dzieci, mówi biegle w aż 4 językach (duńskim, włoskim, angielskim i niemieckim).

    Zagrała w:

    Connie Nielsen

    Urodziwa Dunka urodziła się 3 lipca 1965 roku w miejscowości Frederikshavn. Zamiłowanie do aktorstwa daje jej możliwość poznania wielu zakątków świata, gdzie pracuje lub odpoczywa. Międzynarodowe produkcje z jej udziałem na planach filmowych, były kręcone w takich państwach jak: Włochy, Francja, Dania, Irlandia, Kanada, Jordania, Maroko, USA, czy też Australia. Gdy miała 10 lat, przeniosła się z rodziną do małego miasteczka Elling. Ojciec był kierowcą autobusu, a jej matka pracowała w firmie ubezpieczeniowej. W wieku 15 lat razem ze swoją matką występowała w kabarecie, a ponadto grywała w teatralnych sztukach w młodzieżowym klubie UGH (Ungdomsgarden Hanbaek). Mając 18 lat, wyjechała z Danii i odwiedziła: Paryż, Rzym, Mediolan, Południową Afrykę i Nowy Jork, zwiększając tym samym swoją zdolność do kariery aktorskiej, jak także zaznaczając swoją obecność na prestiżowych wybiegach mody w Paryżu i Mediolanie. Po kilku niewielkich rolach zaangażowano ją w filmie "Adwokat diabła", która stała się przełomową rolą w jej karierze, a przy tym szansą zdobycia doświadczenia grając u boku tak znakomitych aktorów jak: Charlize Theron, Al Pacino i Keanu Reeves. Od tego momentu zaczęła występować w znakomitych produkcjach - "Gladiator", "Misja na Marsa", "Zimne dranie", "Bitwa w Seattle" - stając się międzynarodową gwiazdą. W swej karierze ma również udział w duńskim filmie "Bracia", za udział w którym otrzymała Srebrną Muszlę. Connie Nielsen mówi biegle w sześciu językach: duńskim, angielskim, francuskim, niemieckim, włoskim i szwedzkim. Jest także miłośniczką zespołu muzycznego The Clash, a jej ulubionymi reżyserami jest dwóch Duńczyków: Lars von Trier i Thomas Vinterberg. Warto także wspomnieć o nietypowym hobby Connie, jakim jest zbieranie luksusowych okularów przeciwsłonecznych. Ma ich w swej kolekcji około 200 par. Ponadto Nielsen jest kochającą matką dwójki dzieci - Sebastiana (syn z poprzedniego małżeństwa) oraz Bryce'a Ulrich-Nielsena. Aktorka w latach 2002-2012 była związana z Larsem Ulrichem ("Metallica").

    Zagrała w:

    Jens Okking

    Duński aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, eurodeputowany V kadencji, urodzony 18 grudnia 1939 w Kopenhadze. Jako aktor debiutował w 1961. Pracował w teatrach w różnych miastach Danii. Zaczął grać też w serialach i produkcjach filmowych. Wystąpił m.in. w produkcji Królestwo i Królestwo II w reżyserii Larsa von Triera. W 1989 został dyrektorem artystycznym teatru w Randers, zrezygnował jednak po roku. W wyborach w 1999 z ramienia Ruchu Czerwcowego uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego V kadencji. Był członkiem Grupy na rzecz Europy Demokracji i Różnorodności, później przeszedł do Zjednoczonej Lewicy Europejskiej i Nordyckiej Zielonej Lewicy. Pracował w Komisji Petycji. Z zasiadania w PE zrezygnował w 2003.

    Zagrał w:

    Birgitte Hjort Sørensen

    Duńska aktorka urodzona 16 stycznia 1982. Birgitte Hjort Sørensen urodziła się 16 stycznia 1982 roku. W latach 2003–2007 uczęszczała do Duńskiej Narodowej Szkoły Aktorskiej. Grała epizodyczne role od 2005 roku. Zaraz po ukończeniu szkoły otrzymała rolę Roxie Hart w wystawianym w Danii musicalu Chicago. Jej rola została doceniona, rok później Cambridge Theatre z Londynu zaoferował jej tę samą rolę w tym spektaklu. Za występ w Chicago otrzymała nagrodę “Reumert – Talent Award”.Po raz pierwszy zagrała główną rolę w pilocie anulowanego serialu Ved verdens ende; za tę kreację została nominowana do nagrody Duńskiej Akademii Filmowej jako aktorka pierwszoplanowa. Następnie grała główne role w Julie i Marie Krøyer, za tę ostatnią ponownie została nominowana do nagrody Akademii.

    Zagrała w:

    Søren Spanning

    Duński aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, urodzony 30 maja 1951 we Frederiksbergu. Studiował aktorstwo w szkole teatralnej przy Aarhus Teater. Do 1980 pracował w tej placówce, następnie dołączył do zespołu aktorskiego Duńskiego Teatru Królewskiego w Kopenhadze. Występował w adaptacjach Snu nocy letniej, Kupca weneckiego, Króla Leara, Hamleta, Trzech sióstr, Mewy i innych. Od połowy lat 70. zaczął grywać w produkcjach kinowych i serialach telewizyjnych. Wystąpił m.in. w Kochanku królowej, a w latach 2010–2013 wcielał się w postać liberalnego duńskiego premiera Larsa Hesselboe w serialu Rząd. Odznaczony Orderem Dannebroga (1995).

    Zagrał w:

    Ove Sprogøe

    Wybitny aktor duński, nestor tej kinematografii, specjalizujący się w rolach komediowych. Debiutował w 1946 roku, bardzo aktywne przez sześć dziesięcioleci zagrał w prawie 150 filmach u niemal wszystkich reżyserów duńskich. Sławę zdobył dzięki komediom Erika Bellinga, głównie gangsterskim farsom z serii Gang Olsena, w których grał rolę tytułowego szefa, jeszcze w 1998 roku, mając prawie 80 lat.

    Zagrał w:

    Paprika Steen

    Kristina „Paprika” Steen, duńska aktorka i reżyser, urodzona 3 listopada 1964, najbardziej znana z występów w takich filmach jak Festen, Idioci i Otwarte Serca. Od czasów Karin Nellemose jest pierwszą aktorką która jednocześnie otrzymała nagrodę Robert (duński odpowiednik Oscarów) dla najlepszej aktorki, za film Okey i dla najlepszej aktorki drugoplanowej za Otwarte Serca w tym samym roku.

    Zagrał w:

    Axel Strøbye

    Axel Strøby Jacobsen, znany jako Axel Strøbye, duński aktor filmowy i scenarzysta, urodzony 22 lutego 1928, zmarł 12 lipca 2005. Zagrał w ponad 100 filmach między 1951 i 2000 r. Urodził się w Frederiksberg, w Danii i zmarł w Charlottenlund, w Danii. Był żonaty dwa razy. Pierwszy z aktorką Lone Hertz od 1962 do 1975 i od 1978 roku aż do śmierci z aktorką Hanne Borchsenius w marcu 2012. Śmierć Hanne spowodowana była rakem, tak samo jak jej męża.

    Zagrał w:

    Ulrich Thomsen

    Ulrich Thomsen urodził się w Fyn, w Danii. W 1993 roku ukończył Duńską Szkołę Teatralną. Po szkole grywał w teatrach w Kopenhadze takich jak: Dr Dantes Aveny, Mungo Park i Ostre Gasvaerks. Zadebiutował w 1994 roku w filmie "Nocny Strażnik" reżyserii Ole Bornedala. Przełom w jego karierze nastąpił w 1998 roku, gdy zagrał w filmie "Festen", a następnie rolę w "Świat to za mało" jako Sasha Davidov. Dzięki temu umocnił swą pozycję aktora i zaczął być rozpoznawalny poza Danią.

    Zagrał w:

    Kirsten Walther

    Duńska aktorka, urodzona 31 sierpnia 1933 w Kopenhadze, zmarła 19 lutego 1987. Po zakończeniu szkoły aktorskiej w 1953 zadebiutowała na deskach kopenhaskich teatrów. Oprócz kariery filmowej (38 filmów) wystąpiła też w duńskich serialach telewizyjnych: „Smuglerne” (1970) oraz „Huset på Christianshavn” (1970-1977). W Polsce kojarzona jest głównie z rolą Yvonne Jensen w serii komedii kryminalnych Gang Olsena. Wykreowała charakterystyczną postać: żona Kjelda Jensena to jęcząca gaduła, ciągle zrzędząca na swój los i jej rodziny, obwiniająca Egona za wszelkie błędy życiowe męża, podburzająca swojego męża wobec szefa gangu. W roli Yvonne wystąpiła aż 13 razy. W Danii seria Gang Olsena stała się częścią kultury narodowej, cytaty (i przekleństwa) z filmów weszły do codziennego języka duńskiego, a niektóre cytaty można usłyszeć nawet w Polsce.

    Zagrała w: